نگذاشتند و هنوز هم نمی گذارند تا جهان را با چشم های باز خود مان ببینیم. دیدنی بدون احساس ترس، بدون اضطراب، بدون توبیخ و خط و نشان و تحمیل!
نگذاشتند و هنوز هم نمی گذارند که هرکس خودش باشد و راهش را، باورش را و مسیر زندگی اش را خودش انتخاب کند و به دور از قضاوت دیگران از آن لذت ببرد.
ندانستیم و هنوز هم نمی دانیم که عینک هرکس فقط مختص شمارهٔ چشم خودش است و نمیشود آن را به زور در چشم و چال همه مردم دنیا فرو کرد!!!
ندانستیم و هنوز هم نمی دانیم که هر انسانی منحصر به فرد است و بایستی به تفاوت ها و رنگارنگی ها حرمت گذاشت!
ندانستیم و هنوز هم نمی دانیم که فضولی، سرک کشیدن و مداخله در امور زندگی دیگران خیلی زشت و ناپسند است!
و تا وقتی خرد و شعور مان را به کار نیندازیم، از سد این «نگذاشتن ها و ندانستن ها» به آسانی عبور نخواهیم کرد.
رازق» رحیمی»
Afghanistan people's front 