آنچه در این ادامه آمده است فراخوانی است برای تشکیل شوراهای محلی متشکل افراد و گروه ها برای دستیابی به اهداف رستاخیز ملی.
لزوم تشکیل شورا های محلی:
– ایجاد شرایط و امکانات تدویر زندگی افراد به طورمستقل، بدور از نهادها و ساختارهای رژیم فاشیستی حتی (اگر این خودمختاری کامل نباشد.(
– ایجاد فضای آزاد برای اظهار نظرها، همکاری بین افراد و سهمگیریهای دواطلبانه مبارزانی و مشارکت های سیاسی.
– برانگیختن فعالیتهای انقلابی اجتماعی در سطح منطقه ای و ایجاد اتحاد و همکاری میان واحدها.
– تسکین آلام جسمی و روحی خانواده های آواره از نتایج خشونتهای وحشیانه رژیم فاشیستی و کوچهای اجباری.
– ارائه وحدت عملی عاطفی برای خانواده های که عزیزان شان را از دست داده، افرادی از میان آنها زخمی یا دستگیر و ناپدید شده و یا آسیبهای جسمی یا روانی دیگری را متحمل شده اند.
– بهبود شرایط زندگی مادی خانواده ها.
– ایجاد بهترین شرایط ممکن برای اطبا و پرستاران.
– اطمینان از ادامه خدمات آموزشی برای کودکان و نوجوانان.
نقش شوراهای محلی
شوراهای محلی باید:
– به کسانی که به یک منطقه خاص مهاجرت میکنند، یا از آن باید خارج میشوند، از طریق اقداماتی که صرفاً از ابتکارات مردمی ناشی میشود وارد عمل شود.
– ایجاد مسکن و تدارکات امن برای افراد آواره و خانواده های آنها در منطقه ای که شورا در آن فعالیت میکند.
– سازماندهی جمع آوری اطلاعات در مورد دستگیر شدگان و اطمینان از توزیع این اطلاعات به گروه های درگیر در انقلاب. ایجاد خطوط ارتباطی با افراد و سازمانهای حمایت از حقوق بشر، افراد دارای تخصص حقوقی در حمایت از خانواده ها و پیگیری وضعیت دستگیر شدگان.
– پاسخگویی به نیازهای خانواده های آسیب دیده و تلاش برای رفع این نیازها با ایجاد صندوق های تعاونی و صندوق های انقلابی منطقه ای.
– حمایت فیزیکی، عاطفی و لوجستیکی از خانواده های آسیب دیده، حصول اطمینان از منابع کمکی و بودجه مورد نیاز برای اینکار.
جنگ برعلیه رژیم فاشیستی، جنگ دوامدار توده ای است. در این جنگ رژیم علیه مردم و مردم علیه رژیم، زمانی را که مردم تحت ستم رژیم زندگی میکردند، به زمانی که برای جستجوی سرپناه امن تری برای خود و خانواده خود هستند، تبدیل میکند. در اینحال آنها روزانه به جستجوی اطلاعاتی در مورد عزیزانشان که ناپدید شده اند خواهند بود، آنها میخواهند بفهمند آنان در کجا نگهداری میشوند. بنابر این:
– حمایت و همکاری با افراد و گروه های انقلابی حائز تخصص حقوقی برای مستند سازی عملیات ضد انسانی تفنگداران رژیم، شبکه های استخباراتی داخلی و شرکای منطقه یی آن، از قتلها، تجاوزات، دستیگیریها، تاراج، تخریب و سرقت اموال و متعلقات مردمان محلات، شهرها و دهات از وظایف عمدۀ شورا های محلی است.
اداره مدنی
درمناطقی که انقلاب تا حدی استقلال پیدا کرده است، شوراهای محلی حتی میتوانند ثبت تولد، وفات، ازدواج، طلاق و غیره را آغاز کنند. برای کسانی که علیه رژیم مبارزه میکنند، با هماهنگی سازمانهای امدادی، کمکهای بشردوستانه و مالی از قبیل:
– هماهنگی با سازمانهای امدادی بین المللی انقلابی برای ارائه کمکهای بشردوستانه و مالی، به ویژه:
۱. تهیه و تدارک غدا، کمکهای طبی و سایر نیازهای زندگی برای ساکنان محلات آزاد شده. اینکار نیاز به:
سازماندهی برای دریافت و توزیع کمک دارد.
۲. گردآوری آمارها و احصائیه ها.
۳. ایجاد رشته اتصالی متداوم و مستمر با کمیته های طبی.
۴. دریافت خانه های مناسب برای تبدیل آن به شفاخانه های صحرایی و سازماندهی دفاعی آنها در کنار مالکان شان. آماده سازی شفاخانه های صحرایی با هماهنگی کمیته های طبی
۵. به کمک گروه های طبی و امدادی، تشخیص تجهیزات و آموزش های طبی مورد نیاز، ایجاد امکانات دریافت و نگهداری از آنها.
۶. آمادگی لازم و مستمردر پاسخ به حالات اضطراری، بخصوص در مواردی که این حالات از بیرون متوجه منطقه است.
۷. کمک به هماهنگی ابتکارات آموزشی
۸. تشخیص الزامات آموزشی در تمام سطوح.
۹. هماهنگی با بنیاد های آموزشی مردمی (مدارس خانگی) در منطقه و افرادی که قادر و مایل به تدریس اند.
۱۰. سازماندهی و اداره فعالیت های آموزشی.
۱۱. حمایت از بتکارات توسعوی آموزشی.
به این نکته باید توجه داشت که: انقلاب افراد زیادی را در سازماندهی تظاهرات، اعتصابات و تحصن ها به وجود میاورد. بنابر این افراد زیادی که قبلا در جنبشهای خودجوش سهمی داشته و در آنها اشتراک کرده اند، میتوانند نقش و سهمگیری های فعالی در جنبش انقلابی ایفا کنند. اما سهمگیری ها نباید تحت هیچگونه شرایطی اجباری باشند.
در مورد روابط بین افراد
ایجاد علایق مشترک جدید از اهداف عمده این شورا ها بوده و شامل اینهاست:
۱. افزایش ظرفیت عمل و ابتکار توسط افراد در یک فضای مطلقا انقلابی.
۲. ایجاد فضای بحث در مورد دغدغه های انسان و کشف راه حل هایی برای مشکلات روزمره زندگی افراد و خانواده ها.
۳. ایجاد روابط افقی، وابستگی متقابل بین شوراهای محلی در یک منطقه معین و گسترش این روابط به سائر مناطق در جغرافیای گسترده تر.
نقش شوراهای محلی (حداقل کار شورای محلی چیست؟)
انقلاب با گشودن افقهای تازه ای زندگی انسانها را متحول میکند، به ویژه آنگاه که همه مطمئن شدند این رویارویی، راه دستیابی به آزادی است و با ادامه این راه، امکانات جدیدی برای فردا پیدا خواهند کرد. گذشته ها این را به ثبوت رسانده است که ابداعات و ابتکارات فردی و گروهی توانسته اند راه استعمارگران را مسدود کنند بر استبداد خفقان آور زمامداران خودکامه پایان دهند. همۀ این چیزها محصول کمک متقابل و کار مشترکه مردم بوده، فقط کار مشترکه و کمک متقابل فردی و گروهی است که درها را به سوی غنای اجتماعی هیجان انگیز و رنگارنگیها باز میکند.
چالش پیش روی شوراهای محلی عبارت است از، ایجاد فضای باز برای گفت و گوی آزاد مردم. این امر برای دستیابی به روابط مستمر و دوستانه بین افراد و گروه ها و در عین حال برای تأمین آینده انقلاب به عنوان یک پروژه جمعی نهایت ضروری است.
در این راستا، شوراهای محلی این اهداف را دنبال خواهند کرد:
ایجاد فضاهای باز اجتماعی ای که به مردم امکان آنرا که در مورد مشکلات زندگی روزمره خود بحث کنند. یعنی در این محیط افراد در مورد آنچه مورد نیاز است بحث می کنند و راه حل های مناسب را کشف، توضیح، قبول و عملی میکنند.
برای حفظ تعادل ظریف بین تداوم انقلاب و حمایت از اطرافیان، این باید به نکات زیر توجه نمود:
– ایجادعلایق محلی
– ایجادعلایق تهدابی (اقتصادی)
– ایجادهماهنگی اجتماعی
– جمع آوری کمک های مالی منطقه ای
– تا حد ممکن بررسی مسائل مربوط به معیشت مردم و انتظارات آنها از زندگی و کار و یافتن راه حل های جمعی.
– تجزیه و تحلیل چالش ها و سوالاتی که نیاز به راه حل هایی فراتر از زمینه محلی دارند، مانند بودجه یا حمایت ها از مناطق دیگر.
– دفاع از زمین های منطقه در برابر مصادره توسط رژیم فاشیست، زیرا این گونه تصرفات زمین در دهات و محلات از نتایج تحمیل سیاستها جابجایی ساکنان (کوچ اجباری) و یکی از ارکان اصلی سیاست سلطه و طرد اجتماعی است که رژیم بر آن تکیه میکند. این سیاست ممکن است تحت عناوین متعددی توسط رژیم دست نشانده عملی شود.
در اینصورت، کار کمیته های محلی عبارت است از:
– موجودی و احصائیه اراضی متاثر از سلب مالکیت آنها توسط رژیم.
– در صورت مصادره زمین برای اهداف امنیتی رژیم: از دهقانان محلی در دفاع از زمین های شان و دارایی های جمعی متعلق به ساکنان منطقه حمایت صورت می گیرد.
۳. لزوم حفاظت از جوامع برای ادامه انقلاب
اهداف
مردمی را در بین شان زندگی می کنیم باید ایمن تر کنیم و از تظاهرات آنها محافظت کنیم تا بتوانند به مناطق جدید گسترش یابند.
برای رفت و آمد مردم با ارائه پشتیبانی لوجستیکی، خطوط ارتباطی بین مناطق مصئون ساخته شوند.
نقش حد اقل شوراها
در آغاز روند تشکیل شوراهای محلی با موانع زیادی مواجه خواهد بود، که از جمله میتوان به خشونت مرگبار رژیم، قطع ارتباط مناطق با یکدیگر، یورشهای مکرر فاشیستها به شهرها و دهات اشاره کرد. هر یک از این عوامل تا حد زیادی توانائی افراد را برای حرکت در اطراف مناطق مسکونی شان محدود و آنها را در دایره های بسته محصور میکند. در مواجهه با این، انقلاب در هر منطقه باید نشان دهد که فقط مقاومت در برابر این کشتارهاست که موجب خلاقیت ها و ابتکارات حدیدی میشود. این ابتکارات که با هدف غلبه بر محدودیت ها بمیان آمده اند، به شیوههای جدیدی ره میگشایند و بر تجارب انقلابی ما میافزایند. باید بخاطر داشت که تشکیل شوراهای محلی فرآیندی پویا است.
هر موفقیتی که توسط یک شورا به دست می آید به تلاش سائر شوراها کمک میکند و عزم آنها را برای رستاخیز افزایش می دهد.
تشکیل شوراهای محلی بر اساس شدت عمل رژیم در مناطق مختلفه ازهم متفاوت است، به این معنی که در مناطقی که در معرض حضور شدید نیروهای فاشیستی میباشند، دشوارتر و در مناطقی که جنبش انقلابی دارای ظرفیت بیشتریست آسانتر خواهد بود.
روند ایجاد شوراهای محلی آسان نیست، اما اگر انقلاب بخواهد ادامه یابد اینکار بسیار مهم است. ایجاد شورا های محلی فقط به دلیل استقرار امنیتی و محاصرههایی که جوامع و مناطق را هدف قرار میدهند، دشوار نیست، بلکه به این دلیل که شامل تلاشهای غیر متعارف و اتخاذ روشهای جدید در محل و برقراری ارتباطات شورایی و ارتباطات میان شورا های متعدد است که دشوار میباشد. این امر مستلزم مستقل بودن شورا، درعین گسست کامل آن از اقتدار است. بنابراین نقش شوراها حمایت و توسعه فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی در حوزه خود، بر اساس تجربه اداری و فرهنگ مسلط حوزه های مختلف است.
با توجه به مشکلات در سازماندهی انتخابات در شرایط جنگ، شوراهای محلی متشکل از افرادی خواهند بود که مشارکت اجتماعی آنها بر اساس مهارت های اجتماعی، فنی و تجارب سازماندهی شان، احترام زیادی را برای آنها در بین مردم به ارمغان آورده است. آنها باید به عنوان داوطلب، ظرفیت و تمایل برای کار توده ای داشته و همچنین سازگاری لازم برای تعامل با ساختارهای خانوادگی یا گروه های سیاسی موجود در یک منطقه را داشته باشند.
شوراهای محلی در ابتدا افراد ذیل را در بر خواهند داشت:
۱- عضای شورای محلی
۲- افراد درگیر از یک منطقه و محله ویژه
۳- افراد مشتاق به مبارزه و صاحبان تجربه از خارج از محله و منطقه.
در مجموع، همه آنچه در بالا گفته شد، این امکان را میسر میسازد، تا ساختار سازمانی را تصور کنیم که میتواند وظایف یک شورای محلی را بر عهده بگیرد. در بهترین حالت، شورا باید به صورت عملی سازماندهی کند، از کوچک شروع کند و بر اساس نیازهای جامعه توسعه یابد. این سازماندهی نیز مطابق با دگرگونی هایی که انقلاب در موازنه با قوای رژیم در مناطق خاص و آنچه که ایجاد و استحکام روابط با مناطق همسایه خواهان آن است، تغییر میکند.
نقش شورای ملی (شورای رهبری جبهه)
این شورا در موارد ذیل نقش اساسی دارد:
۱. مشروعیت بخشیدن ابتکارات
ایده شوراهای محلی، کمک میکند تا شورا های محلی مشروعیت لازم برای توسعه هرچه بیشتر را بدست آورند. این امر قبولی آنها را توسط سایر افراد درگیر در جنگ و ساکنان محل تسریع و کمک میکند.
۲. تأمینات مالی
«شورای ملی» اداره «صندوقهای انقلابی» را برعهده دارد. نقش اساسی تامین هزینه های مقدماتی و هزینه های آتی برای ایجاد شوراهای محلی که نمیتوانند از خود محلات تامین شوند.
شورای ملی سازماندهی بین مناطق را تسهیل میکند و سطح سازماندهی را در سطح دهات افزایش میدهد، این در حالی است که هر منطقه و محله با مشارکت اعضا برنامه های خود را با ایده های خود عملی میکند . این استقلال عمل و تصمیم، سازگاری بیشتری با شرایط خاص خودشان ببار میاورد. اما باید خاطر نشان کرد که نقش شورای ملی هنوز هم برای یافتن زمینه های مشترک و تقویت همکاری بین حوزه های مختلف مهم است.
کمیته فرهنگی جما
