سـرود مـافـیای افغانستان . . .

پوست کردیم این وطن را

هست او را ، بود او را

تار او را ، پود او را

دشت او را ، رود او را

باغ آتشخورده ي عریان و غم فرسوده اوـرا

=

پوست کردیم این وطن را

پیکر بودای بامیان او را

هده ودارالامان او را

بانک کابل جان او را

قرغه و پغمان او را

=

پوست کردیم این وطن را

تودهء زمرد پنهان او را

لاجورد و نقره و مرجان او را

از سرای شاهزاده ، گنج او را

حاصل دسترنج او را

پوست کردیم این وطن را

=

پوست کردیم این وطن را

مشت در مشت خاک او را

سینهء خونرفته ی صد چاک او را

پسته و بادام و ناک او را

از شمالی ریشه های تاک او را

شهر او را ، کوه او را

جنگل انبوه او را

=

پوست کردیم این وطن را

گرده های کودک حیران او را

استخوان مردهء اعماق گورستان او را

عقل و هوش تودهء انسان او را

علم روشنفکر بی وجدان او را

پوست کردیم این وطن را

پوست کردیم این وطن را