جبهه مردم افغانستان
(جما)
د افغانستان ولس جبهه
Afghanistan people’s front

داستان ناگفته از تغییر موضع ترامپ در قبال اوکراین

کاخ سفید ارسال تسلیحات به کی‌یف را متوقف کرده بود. اما یک تماس تلفنی از پولند راه را برای میلیاردها دالر کمک نظامی هموار ساخت.

نویسنده: جو بارنز، خبرنگار بروکسل

۲۵ جولای ۲۰۲۵

منبع: نشریه تلگراف

—————————

در بامداد چهارم جولای، تیلفون جنرال کیت کلاگ روشن شد؛ آن‌هم با تماسی از پولند.

در آن سوی خط، رادوسلاو سیکورسکی، وزیر خارجهٔ پولند قرار داشت؛ فردی که با این تماس، یکی از تأثیرگذارترین مداخلات در جنگ تمام‌عیار روسیه علیه اوکراین را رقم زد.

در شبانگاه، کنسولگری پولند در مرکز کی‌یف در جریان حمله‌ای با راکت‌ها و طیاره‌های بدون سرنشین روسی، آسیب دیده بود.

سیکورسکی به جنرال کلاگ، جنرال بازنشسته‌ای که اکنون فرستادهٔ ویژهٔ دونالد ترامپ در امور اوکراین است، گفت:

«پوتین تلاش‌های صلح شما را به تمسخر گرفته است.»

او سپس افزود: «لطفاً ارسال مهمات ضدهوایی به اوکراین را دوباره آغاز کنید.»

دو روز پیش از آن، ارسال سلاح از سوی ایالات متحده به طور ناگهانی متوقف شده بود؛ امری که بسیاری آن را به‌مثابهٔ نشانه‌ای از ترک دوبارهٔ اوکراین توسط دولت ترامپ تفسیر کردند.

در جریان تماس، آنچه بیش از همه بر جنرال کلاگ تأثیر گذاشت، خبر حمله به سفارت پولند بود.

او که تجربهٔ سال‌ها خدمت در نیروهای مسلح را در کارنامه دارد، می‌دانست چنین رویدادهایی می‌تواند جنگ‌ها را به مرحله‌ای وارد کند که دیگر مهارناپذیر شوند.

اتفاقاتی که پس از آن تماس رخ داد، نخستین حلقه از زنجیرهٔ تغییر موضع ترامپ در قبال اوکراین به‌شمار می‌رود.

بلافاصله پس از پایان مکالمه با سیکورسکی، جنرال کلاگ مستقیماً با رئیس‌جمهور ترامپ تماس گرفت.

ترامپ به سرعت پاسخ داد. پس از تبریک روز استقلال آمریکا و اشاره به «لایحهٔ بزرگ و زیبای» اخیر، موضوع اوکراین مطرح شد.

در آن شب، کی‌یف هدف ۱۱ راکت و ۵۳۹ طیارهٔ بدون سرنشین قرار گرفته بود؛ بزرگ‌ترین حملهٔ روسیه به پایتخت اوکراین از آغاز جنگ تاکنون.

نکتهٔ مهم‌تر اینکه این حمله تنها چند ساعت پس از مکالمهٔ تیلفونی پوتین و ترامپ دربارهٔ تلاش برای پایان جنگ رخ داده بود.

مشخص شده بود که رئیس‌جمهور آمریکا از خودداری پوتین برای توقف حملات به شهرهای اوکراین و رد پیشنهاد آتش‌بس آمریکا ناراضی است.

جنرال کلاگ ضمن شرح حملهٔ اخیر، به ترامپ اطلاع داد که سفارت متحد ناتو یعنی پولند، در این حمله آسیب دیده است.

او سپس خواستار ازسرگیری ارسال سیستم‌های دفاع هوایی پاتریوت به اوکراین شد.

در مکالمه، دربارهٔ خطرات و منافع این اقدام نیز بحث شد؛ اینکه اعطای دوبارهٔ باتری‌های پاتریوت و راکت ‌های رهگیر آن به کی‌یف چه پیامدهایی خواهد داشت.

واکنش ترامپ فوری بود: به پنتاگون دستور دهید بخشی از سیستم‌های Pac-3 که به‌دلیل بررسی موجودی‌ها موقتاً در توقف قرار داشتند، آزاد شوند.

او همچنین به جنرال کلاگ دستور داد تا با پیت هِگسِت، وزیر دفاع آمریکا تماس بگیرد و روند ارسال تجهیزات به کی‌یف را دوباره آغاز کند.

پیش‌تر، هگسِت بدون اطلاع کاخ سفید یا کنگره، ارسال کمک‌های نظامی به اوکراین را متوقف کرده بود؛ امری که پساً از طریق رسانه‌ها فاش شد.

اما این‌بار شرایط فرق داشت. جنرال کلاگ با تماس مستقیم به وزیر دفاع، تصمیم رئیس‌جمهور را اعلام کرد و گفت اگر باور ندارد، شخصاً با ترامپ تماس بگیرد.

در همان روز، یعنی چهارم جولای، ترامپ در تماس با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، وعده داد که نیازهای دفاع هوایی کی‌یف را برآورده خواهد کرد.

در محافل خصوصی واشنگتن، به‌ویژه در میان حامیان سرسخت اوکراین، این تصمیم نقطهٔ عطفی به‌شمار می‌رفت؛ لحظه‌ای که ترامپ اهمیت بهره‌گیری از قدرت نظامی آمریکا برای تقویت جایگاه کی‌یف در مذاکرات صلح را درک کرد.

با این‌حال، پنتاگون چهار روز بعد توانست نخستین محمولهٔ راکت ‌های پاتریوت را روانهٔ اوکراین کند.

۴۰ فروند راکت Pac-3 که توسط دولت بایدن در پولند ذخیره شده بود، در مسیر اوکراین قرار گرفت؛ دوازده‌تای آن در پی تماس ترامپ آزاد شد.

این چرخش در سیاست آمریکا، پایتخت‌های اروپایی را امیدوار کرد تا رئیس‌جمهور آمریکا را به حمایت بیشتر از کی‌یف ترغیب کنند.

فریدریش مِرتس، صدراعظم آلمان، پیشنهاد خرید سیستم‌های پاتریوت برای تقویت دفاع هوایی اوکراین را مطرح کرد.

مارک روتِه، دبیرکل ناتو، یک گام فراتر رفت و پیشنهاد پرداخت میلیاردها دالر از سوی متحدان اروپایی و کانادا برای جبران ارسال سلاح‌های آمریکایی به اوکراین را ارائه داد.

ترامپ این پیشنهاد را پذیرفت؛ مشاورانی همچون جنرال کلاگ او را متقاعد کرده بودند که چنین معامله‌ای نمایانگر شعار «دوباره آمریکا را بزرگ کنیم» است: فروش سلاح‌های آمریکایی با پول خارجی برای تقویت اروپا.

این سلاح‌ها هم پوتین را به میز مذاکره می‌کشاند و هم برتری تسلیحات آمریکایی را در تلاش اروپا برای بازسازی توان نظامی‌اش نشان می‌داد.

تنها ۹ روز بعد، ترامپ به همراه مارک روتِه، طرح ۱۰ میلیارد دالری کمک به اوکراین را در تاریخ ۱۳ جولای اعلام کرد؛ در کنار آن، تهدید به وضع تعرفه‌های تجاری سنگین علیه روسیه و کشورهایی که نفت و گاز از روسیه خریداری می‌کنند.

تا پایان همان هفته، یک سیستم پاتریوت و چند رهگیر دیگر به لطف توافق با آلمان وارد اوکراین شد.

پنتاگون و کاخ سفید از این اقدام برای تشویق دیگر کشورهای اروپایی استفاده کردند؛ اینکه سلاح‌های موجود خود را به کی‌یف بفرستند و منتظر باشند تا آمریکا آن‌ها را جبران کند.

با این‌حال، برای برخی کشورها این ریسک بالا است؛ چرا که جایگزین‌های آن‌ها تا اوایل سال آینده نخواهد رسید.

این هفته، آلمان اعلام کرد توافقی با آمریکا برای اهدای پنج باتری دیگر به اوکراین صورت گرفته است.

دو باتری از سوی آلمان تأمین مالی می‌شود، و ناروی وعدهٔ تأمین مالی سومین سیستم را داده است.

این سیستم‌ها قرار است از سفارش‌هایی تأمین شود که قبلاً به سویس وعده داده شده بود.

هفتهٔ گذشته، برن (پایتخت سویس) اعلام کرد که واشنگتن اطلاع داده ارسال‌ها به آن کشور بی‌طرف لغو شده و برای حمایت از اوکراین اختصاص یافته است.

به ترامپ گفته شد که لغو سفارش سویس می‌تواند سیستم ‌های لازم برای حمایت از اوکراین را آزاد سازد.

در سال ۲۰۲۲، سویس پنج سیستم پاتریوت سفارش داده بود که قرار بود از سال ۲۰۲۶ تحویل شود و تا دو سال ادامه یابد.

May be an image of 1 person